Autor: Redakcja

I. Wstęp. Uroczystość zawarcia sakramentu małżeństwa dla każdego, kto w jej przygotowanie jest w jakiś sposób zaangażowany, zawsze jest szczególnym przeżyciem. Począwszy od Państwa Młodych a skończywszy na służbie ołtarza. Dla tych dwojga to jeden jedyny i najważniejszy dzień w życiu, dzień, który już nigdy się nie powtórzy, na który czekali często bardzo długo. Zatem zrozumiałe jest, że narzeczeni i ich rodziny chcieliby, aby wszystko podczas ceremonii w kościele i podczas wesela „grało” jak najlepiej. I jak najbardziej trzeba im to umożliwić, lecz nie należy też zapominać o zapoznaniu ich z pewnymi ograniczeniami, które każdy czynnie grający na ślubach organista powinien znać i Państwa Młodych o nich niezwłocznie poinformować. Ślub – to zazwyczaj dwie odrębne uroczystości. Pierwsza – najważniejsza – to liturgia w kościele (Msza święta) połączona z zawarciem sakramentu małżeństwa, i druga: wesele w domu weselnym lub uroczysty obiad dla rodziny i najbliższych przyjaciół. W ciągu ostatnich kilkunastu lat można zaobserwować niepokojące symptomy mylenia obu tych ceremonii, ściślej: mieszania się sacrum z profanum. Jak powiedziano na początku, Młodzi muszą bezwzględnie dostosować się do pewnych ograniczeń w doborze repertuaru muzycznego wynikających z sacrum miejsca jakim jest kościół. To właśnie do organistów należy ciągłe i ustawiczne życzliwe uświadamianie narzeczonych, że muzyka musi być odpowiednio dostosowana do ich uroczystości ślubnej i tak, jak podczas każdej innej liturgii, musi być ona pozbawiona jakichkolwiek przejawów świeckości. W kościele nie można przecież ot tak,...